Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011


..οι... ΓΕΛΟΙΟΙ, ...οι... ΗΛΙΘΙΟΙ ...και οι... ΠΑΝΗΛΙΘΙΟΙ

- ή -

Enough is Enough.... No More Nice Guy


Επικαλέσθηκα την λογική.

Την λογική των αριθμών, την λογική της αγοράς, την λογική της κοινωνίας, την λογική της θεωρίας, την λογική της εμπειρίας, την λογική της πράξης, την λογική της ιστορίας, την λογική της κατανόησης, την λογική της μετριοπάθειας, την λογική της νομιμότητας, την λογική του κοινού νού.

Επικαλέσθηκα το συναίσθημα.

Το συναίσθημα της ντροπής, το συναίσθημα του φιλότιμου, το συναίσθημα της υπερηφάνειας, τα συναίσθημα του καθήκοντος, το συναίσθημα του πατριωτισμού, το συναίσθημα της ανθρωπιάς, το συναίσθημα της ευθύνης.

Όλα εις μάτην.

Φωνή βοώντος εν τη ερήμω και εις ώτα κωφών, όπως ήταν τελείως φυσικό, όπως ήταν αναμενόμενο, όπως ήταν επίσης αναμενόμενο το ότι αποδεικνύω συνέχεια και με συνέπεια ότι επάξια φέρω τον τίτλο του Πανηλίθιου.

Πανηλίθιος που προσπάθησα, που ήλπισα, που πίστεψα, που επέστρεψα, που ασχολήθηκα, που υπήρξα νομοταγής, που πλήρωσα και τα δικά μου και των “έξυπνων”, που επένδυσα χρήμα και πάνω από όλα την ζωή μου, που υπηρέτησα με αυταπάρνηση και σε πείσμα όλων, αυτό που πίστευα πως ήταν η πατρίδα ΜΟΥ.

Αυτό που κατάντησε να είναι το μαγαζάκι “η Ελλάς”. Το μαγαζάκι ΤΟΥΣ.

Το μαγαζάκι που νέμονταν για το προσωπικό τους όφελος ή/και τις προσωπικές τους φιλοδοξίες ή που απλά κακοδιαχειρίζονταν επειδή δεν ήξεραν καλύτερα οι Γελοίοι και οι Ηλίθιοι τους οποίους εξέλεξαν ή ανέχτηκαν Πανηλίθιοι σαν εμένα.

Την πατρίδα μου που μέσα σε τρείς δεκαετίες κατάφεραν να εξευτελίσουν, να ευτελίσουν, να διαπομπεύσουν και να συρρικνώσουν οι αιρετοί άρχοντες και το σάπιο αυτοτροφοδοτούμενο σύστημα που δημιούργησαν, ανέχτηκαν, διατήρησαν και ενίσχυσαν για λόγους άσχετους με το συμφέρον της πατρίδας και του Έθνους.

Εξαιρέσεις υπήρξαν. Λίγες αλλά υπήρξαν.

Άνθρωποι που προσπάθησαν να υπηρετήσουν, να δημιουργήσουν, και να αλλάξουν τα πράγματα. Έλληνες που τους κατάπιε και τους έφτυσε το σύστημα πριν καταφέρουν να το “μολύνουν” με την λογική και το συναίσθημα της πραγματικά ευνομούμενης και συγκροτημένης κοινωνίας των πολιτών.

Εξάλλου ήμασταν, είμαστε και πρέπει να καταφέρουν να συνεχίσουμε να είμαστε υπήκοοι και όχι πολίτες. Οι δε υπήκοοι – κάτοικοι μίας ανάξιας λόγου και σημασίας γωνιάς της γής όπως είναι η πρώην Ελληνική γεωγραφική περιοχή, πρέπει να διοικούνται από οσφυοκάμπτες – άβουλους υπηρέτες αρχόντων σημαντικότερων περιοχών του πλανήτη οι οποίοι “γνωρίζουν καλύτερα”.

Γιατί χρησιμοποιώ τόσο σκληρές εκφράσεις?

Που είναι η ήρεμη, λογική και ήπια προσέγγιση που χαρακτήριζε μέχρι πρότινος τις αναρτήσεις μου?

Απλό. Μου τελείωσε. Όπως φοβάμαι ότι τελείωσε σε εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες.

Όπως απλά σας είχα προειδοποιήσει ότι θα γινόταν αν η ηλιθιότητα και η γελοιότητα συνέχιζαν να είναι οι βάσεις των “πολιτικών” σας.


Le Club Ridicule

“Το να μη μεταβάλεις γνώμην σημαίνει ότι δεν σκέπτεσαι” έλεγε ο πατέρας μου όταν η ξεροκεφαλιά, ο εγωισμός, η βλακεία, ή απλά η απειρία του παιδιού, δεν μου επέτρεπε να δώ μία άλλη άποψη, να την αναγνωρίσω σαν έστω πιθανώς σωστή ή ακόμη και να την εξετάσω.

Με τα χρόνια, μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας κατάλαβα πόσο σωστή ήταν αυτή η ρήση του, όπως επίσης κατάλαβα ότι το ίδιο ισχύει και για το ακριβώς αντίθετο.

Το να εναλλάσσεις και να υιοθετείς εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις διαρκώς και με την συχνότητα που ένα επί χρήμασι εκδιδόμενο άτομο αλλάζει ερωτικούς συντρόφους, ενώ ταυτόχρονα τις υπερασπίζεσαι όλες με το ίδιο πάθος, θέρμη και πειστικότητα, μπορεί να είναι μόνον, είτε προϊόν μειωμένης εγκεφαλικής λειτουργίας, είτε προϊόν ψυχοπαθολογικής αδυναμίας διαμόρφωσης /υπεράσπισης προσωπικής άποψης, είτε προϊόν εκπόρνευσης.

Όταν μάλιστα διαθέτεις τόσο την πνευματική ικανότητα όσο και την ακαδημαϊκή ή εμπειρική παιδεία να γνωρίζεις ότι “μπουρδολογείς”, ότι ψεύδεσαι, ότι φάσκεις και αντιφάσκεις ή ότι πράττεις διαφορετικά από ότι θα έπρεπε, θεωρώντας ταυτόχρονα, και εκ των πραγμάτων αποκαλώντας, τους συνομιλητές ή ακροατές σου αμνήμονες, άκριτους και μειωμένης πνευματικής ικανότητας και αντίληψης, τότε το μόνο το οποίο επιτυγχάνεις είναι να γελοιοποιείς τον εαυτόν σου σε βαθμό ευθέως ανάλογο με το ύψος της ευφυΐας, της ευφράδειας και της πληθωρικής προσωπικότητας την οποία διαθέτης.

Αυτός είναι ο κος Βενιζέλος με εκφρασμένες απόψεις πολλές φορές εκ διαμέτρου αντίθετες μεταξύ τους με διαφορά 24 ωρών, με δράσεις και αντιδράσεις αντίθετες τόσο μεταξύ τους, όσο και με την ευφυΐα και τις γνώσεις του, σε βαθμό που να προσομοιάζουν αυτές ενός μονοκύτταρου οργανισμού χωρίς συνέπεια και σχέση μεταξύ τους παρά μόνον με τα εξωτερικά ερεθίσματα σε σχέση με τον εαυτόν του.

Φυσικά θα ήμασταν άδικοι αν λέγαμε ότι σε αυτήν την λέσχη είναι μόνος του. Εκτός από πλειάδα βουλευτών όλων των χώρων οι οποίοι τόσο εδώ και χρόνια όσο και πρόσφατα πύκνωσαν τις τάξεις των μελών της λέσχης, σε αυτήν ανήκουν διαχρονικά και οι περισσότεροι υπουργοί, γραμματείς, σύμβουλοι, και διευθυντές ΥπΟικ, ΥπΕθΟ, ΥΠεΧωΔΕ, ΥπΑν, ΥπΕΠΘ, ΥΠεΚΑ, και λοιπών υπουργείων που έχουν σχέση με την καθημερινότητα μας και την τσέπη μας (τους) και οπωσδήποτε ο προκάτοχός του. Οι κύριοι Παπακωνσταντίνου και Βενιζέλος με την αγαστή συμπαράσταση του κυρίου Παπανδρέου και της “αντιπολίτευσης” κατάφεραν μέσα στους τελευταίους 20 μήνες με γιγαντιαία άλματα να ολοκληρώσουν το έργο των προκατόχων τους μετατρέποντας την αδιαφορία σε απελπισία, την γκρίνια σε οργή, την πίστη στην νομιμότητα σε ανάγκη για ανομία, την επιθυμία για υπακοή σε υποχρέωση ανυπακοής και φυσικά το έγκλημα της φοροδιαφυγής σε δίκαιη αυτοάμυνα προς επιβίωση.

Συγχαρητήρια. Συγχαρητήρια θερμά σε όλους από τα άκρα δεξιά έως τα άκρα αριστερά (ότι και αν σημαίνουν αυτοί οι προσδιορισμοί, αν σημαίνουν πλέον κάτι).

Δυστυχώς ένα πολύ μεγάλο μέρος του πολιτικού δυναμικού ανήκει σε αυτήν την λέσχη. Εκπαιδευμένοι οι περισσότεροι στο εξωτερικό με εμπειρία του πώς μπορούν να είναι τα πράγματα , με καλή θεωρητική εκπαίδευση, “υπηρετούν” με παντελή αδιαφορία ή άγνοια της πραγματικότητας και με μηδενική επιθυμία να ενημερωθούν ή να ξεβολευτούν από το “επάγγελμά” τους.


Le Club Idiot prive

Ο πρώην Πρωθυπουργός κος Γιώργος Παπανδρέου δεν ανήκει στo club ridicule για τον απλούστατο λόγο ότι ενώ διαθέτει τα εξωτερικά γνωρίσματα και επιδεικνύει τα σχετικά συμπτώματα, στερείται των βασικών χαρακτηριστικών της οξύνοιας, της γνώσης και της επίγνωσης λόγων και πράξεων. Επίσης εντίμως και ειλικρινώς πιστεύει αυτά τα οποία λέει. Είναι απόλυτα πεπεισμένος ότι οι απόψεις που έχει υιοθετήσει (μάλλον που του έχουν φορέσει καπέλο) είναι η απόλυτη και μοναδική αλήθεια, (αυτό και αν είναι η μέγιστη απόδειξη ηλιθιότητας) είτε πρόκειται για την ανάγκη παγκόσμιας διακυβέρνησης, είτε για τα ανθρωπογενή αίτια θέρμανσης του πλανήτη, είτε για το colpo grosso της πράσινης ανάπτυξης και οικονομίας, της βιωσιμότητας, της βιοποικιλότητας, των ΜΚΟ και των διαφόρων “διακριτικών” επεμβάσεων οργανισμών τύπου ICLEI και λοιπών “νεωτερισμών” οι οποίοι χαράσσουν με μαθηματική ακρίβεια τον δρόμο όλων μας προς την δουλεία.

Το club idiot prive είναι μία ολιγομελής λέσχη εκλεκτών εις το οποίο αν και πολλοί έχουν τα προσόντα να συμμετάσχουν, ελάχιστοι εξ αυτών διαθέτουν τις απαραίτητες υψηλές συστάσεις. Εξέχον μέλος της λέσχης αποτελεί και η πρώην υπουργός περιβάλλοντος η οποία εντίμως θα μπορούσε να προτείνει την επέκταση της ζώνης προστασίας Πάρνηθας στα όρια της πλατείας Συντάγματος και την εκτός σχεδίου αρτιότητα στα 922 στρέμματα.

Για τους υπόλοιπους απλούς κοινούς θνητούς του πολιτικού και “ταγμένου” πολιτικοποιημένου δυναμικού της χώρας οι οποίοι έχουν τα προσόντα, άλλα όχι τις απαραίτητες συστάσεις υπάρχει η πολυπληθής λέσχη Le Club Idiot Utile (club public), με την αδιαμφισβήτητη και ιστορικά τεκμηριωμένη χρησιμότητα των μελών του οποίου όμως θα ασχοληθούμε μία άλλη φορά.

Τέλος όσοι εξ ημών των υπηκόων δεχόμαστε, ανεχόμαστε, αναδεικνύουμε, δικαιολογούμε, υπηρετούμε αυτές τις πολιτικές και τους πολιτικούς, θυσιάζοντας αξίες, ζωή, χρόνο και χρήμα είμαστε τα περήφανα μέλη της λέσχης των Πανηλιθίων Le Club Triple Idiot (club public).


Το Μέλλον

Στο άμεσο μέλλον, ειδικά μέσα στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης και της Ευρωπαϊκής “ολοκλήρωσης”, υπάρχει ανάγκη για ένα νέο πολιτικό-ιδεολογικό προϊόν σε όλο τον δυτικό κόσμο. Αυτό είναι επίσης απαραίτητο προκειμένου το γερασμένο πολιτικό μας σύστημα να καταφέρει να εισέλθει σε νέα περίοδο νιότης, οι παλαιοί επαγγελματίες του κλάδου να ανακαινίσουν τα μαγαζάκια τους, οι νέοι να εδραιώσουν κατά το δυνατόν την παρουσία τους και να περιορισθούν ακόμα περισσότερο τόσο η ψευδεπίγραφη “λαϊκή” εξουσία τουλάχιστον στο μέτρο που πηγάζει από τις εξουσίες των ατόμων, όσο και η κατ’ όνομα δημοκρατικότητα και ελευθερία της κοινωνίας μας .

Αυτό το νέο προϊόν υπάρχει ήδη εδώ και αρκετές δεκαετίες και είναι αυτό που τοποθετεί το άτομο ως μέλος μίας κοινότητας-κοινωνίας καθορίζοντας ένα νέο πλαίσιο αλληλοεπίδρασης και δικαιωμάτων με αυτά του ατόμου να υποχωρούν μπροστά σε αυτά της κοινότητας. Μία προσαρμοσμένη στα “θέλω” των ολίγων, (με όψη όπως πάντα υπέρ των πολλών), έκδοση της θεωρίας του Communitarianism με σύγχρονα στοιχεία “βιώσιμης ανάπτυξης”, τοπικοκεντρικού σχεδιασμού, και “πράσινων” μέτρων, φόρων, διαδικασιών, νόμων, περιορισμών, δικαιωμάτων, υποχρεώσεων, αλόγων κ.λ.π..

Ο βαθμός ανάμιξης individualism και communetarianism (ατομικισμού και κοινοτισμού σε όχι και τόσο ακριβή απόδοση στα Ελληνικά), θα είναι αυτός που θα καθορίσει το νέο πολιτικό φάσμα.

Τους αυτοπροσδιοριζόμενους εκπροσώπους της νέας αυτής εποχής είναι εύκολο να τους εντοπίσετε. Προσέξτε τον λόγο και τα έργα τους. Ανεξαρτήτως πολιτικής προέλευσης μιλάνε για: Βιώσιμο, Πράσινο, Αειφόρο, Εκσυγχρονισμό, Κοινοτισμό ή Κοινωνισμό, προσθέτοντας στον βασικό τίτλο της ιδεολογικής-πολιτικής τους ταυτότητος και τον τίτλο του Κοινοτιστή ή Κοινωνιστή και δεν ξεχνούν ποτέ να μας επισημάνουν πόσο σημαντικό είναι το κοινωνικό κράτος δικαίου, και η προστασία των ανθρωπίνων (αλλά όχι ατομικών) δικαιωμάτων δια μέσου της εξύψωσης των δικαιωμάτων της κοινότητας. Το έργο τους από την αναθεώρηση του συντάγματος του 2001 έως την 150559/10-6-2011 ΚΥΑ και το “μίγμα” οικονομικών πολιτικών και μέτρων των μνημονιακών δανειακών συμβάσεων, προχωρά χωρίς αντιστάσεις, και ελάχιστη ουσιαστική ενημέρωση προς τους πολίτες αφού σχεδόν το σύνολο των εκπροσώπων (κοινοβουλευτικών, εξωκοινοβουλευτικών, και ενημέρωσης) όλου του πολιτικού-ιδεολογικού φάσματος συμμετέχουν στην δρομολόγηση του προαποφασισμένου αποτελέσματος με ελάχιστες (και απαραίτητες λόγω marketing) διαφωνίες σε επί μέρους διαδικαστικές λεπτομέρειες. Πάντα όμως εις το όνομα του κοινού καλού.

Για το καλό μου, για το καλό μου, ώσπου δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μου….. που λέει και ο ποιητής.

Εκεί είναι το μέλλον της πολιτικής και των δικαιωμάτων που νομίζουμε ότι έχουμε και το μέλλον είναι ήδη εδώ.


Μην ξεχνάτε ποιοι είστε

Μην ξεχνάτε ποιοί είναι

Μην ξεχνάτε τα ψέματα

Μην ξεχνάτε την Υβριν

Μην αμφισβητείτε τη Νέμεσιν

Αναμείνετε την Τίσιν


Γιάννης Χαλκιάς

-----------------------------------------------------------------------

Τό παρόν “άρθρο” ξεκίνησα να γράφω μετά την 1384η παλινδρομική κολοτούμπα του κου Βενιζέλου κατά την οποία ανακοίνωσε την επιβολή ασφάλιστρου κινδύνου (όχι φόρου) περιουσίας υπό την μορφή τέλους εις τα ακίνητα, πληρωτέου μαζί με τους λογαριασμούς κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος, και το ολοκλήρωσα την 29η Νοεμβρίου. Τα γεγονότα που μεσολάβησαν απλά μου επιβεβαίωσαν τον όγκο γελοιότητας και ηλιθιότητας που κατακλύζει τον τόπο.

Τέλος επειδή ποτέ δεν σχολίασα ή κατέκρινα κάτι χωρίς να έχω αντιπρόταση, οι προτάσεις του πανηλίθιου (εμού) θα ακολουθήσουν στην επόμενη ανάρτηση.

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Αξιότιμε Κύριε Πρωθυπουργέ.......

Αθήνα 25 Οκτωβρίου 2010.

Την 16η Ιουνίου 2010, ώρα 17:22 απεστάλη η ακόλουθη επιστολή,
με παραλήπτη τον Πρωθυπουργό της χώρας
Κύριο Γεώργιο Α. Παπανδρέου,
στις διευθύνσεις :
gpapandreou@parliament.gr
dialogue@politicalforum.gr
και με χρήση του κόμβου : www.primeminister.gr


Η ..."απάντηση", το κείμενο της οποίας ακολουθεί την ανάρτηση
της επιστολής, απεστάλη άμεσα στις 17:37 τής ίδιας ημέρας.
Η πραγματική βεβαίως απάντηση δεν είναι άλλη από αυτήν που
λάβαμε όλοι οι Έλληνες πολίτες στους 4 μήνες που ακολούθησαν.

----------------------------- Η επιστολή -----------------------------

Αξιότιμε Κύριε Πρωθυπουργέ,

Με την σύντομη αυτή επιστολή μου, επιθυμώ να σχολιάσω και να
καταδείξω την αξία της προ ημερών ρήσης σας στην Βουλή των
Ελλήνων :
«Θα μας πάρουν με τις πέτρες...»

Αυτό, σας διαβεβαιώ, δεν πρόκειται να συμβεί ούτε για την
υπόθεση Siemens, ούτε για την υπόθεση Βατοπεδίου, ούτε για
κάποια άλλη υπόθεση σκανδάλων ή χρηματισμού ή παράλογου
πλουτισμού.
Η προφητεία σας είναι σίγουρο ότι θα επαληθευθεί εξαιτίας της
συνάρτησης των πεπραγμένων όλων των Ελληνικών
κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης και του εμπαιγμού που επί
δεκαετίες υφίστανται οι έντιμοι Έλληνες πολίτες.
Την τακτική αυτή του εμπαιγμού ακολουθούν δυστυχώς και
νευραλγικά υπουργεία της κυβέρνησής σας και ως εκ τούτου
φοβούμαι ότι, δεδομένων των συνθηκών, θα είναι αυτή που επί
των ημερών της θα έρθει η ώρα του λογαριασμού και της τιμωρίας
για όλους.
Η δε τιμωρία, όπως εσείς ευθαρσώς παραδεχτήκατε, δεν θα είναι η
συνήθης ήπια του “πολιτικού κόστους” περιορισμένης χρονικής
διάρκειας.
Δεν κινδυνεύετε να σας εξοβελίσουν βάλλοντάς σας (όλους) με
μαύρες ψήφους εις την πολιτικήν ημιαφάνεια, αλλά με μαύρους
λίθους εις την λήθην του χρόνου.

Θα παραλείψω να αναφερθώ στα αμφιβόλου λογικής, ηθικής και
επιστημονικής προσέγγισης, έργα και ημέρες του ΥΠΕΧΩΔΕ του
τέλους της δεκαετίας του 1990 τα οποία έως και σήμερα μας
ταλαιπωρούν έχοντας στοιχειώσει μέσα στην διαχρονική
αδιαφορία και συμπαιγνία τεσσάρων διαφορετικών υπουργών,
πέντε κυβερνήσεων και επτά (νομίζω) ανασχηματισμών.
Θα παραλείψω ακόμα να αναφερθώ στις αναρίθμητες
“επαναστατικές μεταρρυθμίσεις” και πειραματισμούς των
ΥΠΕΠΘ των τελευταίων 25–30 ετών που οδήγησαν την παιδεία
στην σημερινή της κατάσταση, καθώς και σε όλα τα τραγικά
“λάθη” του παρελθόντος.

Αναφέρομαι μόνον στις σημερινές, εξοργιστικές, παράλογες,
καταστροφικές σοφιστείες του Υπ.Οικ. περί τεκμηρίων
χρήσης-διαβίωσης, “αντικειμενικοποίησης” της φοροδοτικής
ικανότητος των πολιτών και φόρων επί φόρων που ως μοναδικό
αποτέλεσμα θα έχουν να οδηγήσουν τους έντιμους σε αδυναμία
πληρωμών, σε ξεπούλημα και δήμευση των περιουσιών τους και
στην απελπισία.
Αυτή η απελπισία και το αδιέξοδο, στο οποίο συνειδητά μας
οδηγεί ο Υπ.Οικ., σε συνάρτηση με τον εμπαιγμό τον οποίο
υφιστάμεθα από την προσπάθεια του να ωραιοποιήσει, να
εκλογικεύσει και να ενδύσει αυτήν του την προσπάθεια με
έναν διάτρητο μανδύα ηθικής και δικαιοσύνης, είναι οι λόγοι
που θα επαληθευτείτε.

Δεν γνωρίζω ποίοι και αν σας συμβουλεύουν περί του αντιθέτου.
Γνωρίζω ότι εάν σας συμβουλεύουν, σας συμβουλεύουν λάθος.

Παρακαλώ διαφυλάξτε αυτές μου τις απόψεις εις το βάθος του
μυαλού σας, και ανακαλέστε τις κατά την περίοδο υποβολής
δηλώσεων φόρου εισοδήματος και εκκαθάρισης του Οικονομικού
έτους 2011.
Είναι η περίοδος που ο κάθε απλός, έντιμος πολίτης αυτής της
χώρας θα αντιληφθεί, με τον τρόμο αυτού που βίαια τον
ανασύρουν από βαθύ λήθαργο πετώντας του έναν κουβά
παγωμένο νερό, το μέγεθος του εμπαιγμού, του εκβιασμού,
της πέραν πάσης λογικής κατάχρησης κρατικής εξουσίας και
τρομοκρατίας και του αδιεξόδου που με πάσαν επιμέλεια του
απέκρυψαν οι αιρετοί διαχειριστές της ζωής του και οι
λειτουργοί της “ενημέρωσης”.

Σας εκλιπαρώ.

Έχετε την ευκαιρία, την τελευταία για όλους μας, να βάλετε τις
βάσεις για μία νέα Ελλάδα, απαλλαγμένη από τα βαρίδια του
αδηφάγου βαθέως κομματικού κράτους, της μίζας, της μιζέριας,
της αδικίας, του ξεπεσμού, των αγκυλώσεων, των ιδεοληψιών και
του λαϊκισμού.
Έχετε την τελευταία ευκαιρία μας, να βάλετε τις βάσεις για μια
νέα Ελλάδα, όπου ακόμα και κάποιος ξένος προς αυτόν τον τόπο
θα ονειρευόταν να εγκατασταθεί, να εργασθεί, να κάνει
οικογένεια και να προσφέρει, στο κράτος, στην κοινωνία και στην
χώρα που θα έχει να του προσφέρει τόσα πολλά.
Αν και έχουν παρέλθει εικοσιπέντε έτη από την επιστροφή μου
στην πατρίδα, η απογοήτευσή μου, η οργή μου, η απελπισία μου,
δεν σταμάτησαν ακόμα να συσσωρεύονται ημέρα με την ημέρα,
με κάθε νέο μικρό ή μεγάλο ψέμα, με κάθε νέα αδικία, με κάθε
νέο και παλιό κομματάκι παραλογισμού, ασυνειδησίας,
ασυδοσίας, και έλλειψης παιδείας που συναντώ γύρω μου.
Έχουν παρέλθει εικοσιπέντε έτη και πλέον χαίρομαι για κάθε νέο
άνθρωπο που μαθαίνω ότι δεν θα επιστρέψει στην Ελλάδα γιατί
κάποια χώρα του εξωτερικού τον αγκάλιασε και τον κράτησε
κοντά της, μα για την Ελλάδα θλίβομαι ακόμη.
Έχουν παρέλθει εικοσιπέντε έτη και ελπίζω ακόμη.!!!!

Μετά τιμής

Γιάννης Χαλκιάς
http://ducere-exemplo.blogspot.com/
Αθήνα 15 Ιουνίου 2010

------------------------ Και η robo-απάντηση ------------------------

από Papandreou.gr
προς halkiasj@gmail.com
ημερομηνία 16 Ιουνίου 2010 5:37 μ.μ.
θέμα Re: Επικοινωνία από αγγλικά
εστάλη-από politicalforun.gr

Ευχαριστούμε για την επικοινωνία.
Το μήνυμά σας προωθήθηκε στο Γραφείο Επικοινωνίας του
Προέδρου με τους Πολίτες.
Σε περίπτωση που θέλετε να επικοινωνήσετε γραπτά, μπορείτε
να ακολουθήσετε τις οδηγίες που αναφέρονται στο
www.primeminister.gr
Από το προσωπικό κόμβο του Γιώργου Παπανδρέου

----- Original Message -----
From: halkiasj@gmail.com
To: dialogue@politicalforum.gr
Sent: Wednesday, June 16, 2010 5:22 PM

------------------- !?-- Τέλος καλό, όλα καλά --?! -------------------

Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

ΚΑΤΑ ΤΕΚΜΗΡΙΟ..........

ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΠΑΡΑΛΟΓΑ

ΚΑΙ

Ο ΚΑΤΗΡΑΜΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ


Μέτρα σκληρά αλλά αναγκαία.

Επιτέλους θα αποκατασταθεί η φορολογική δικαιοσύνη και θα αντιμετωπισθεί η φοροδιαφυγή.

Τόσοι μήνες καθυστέρησης και διαβούλευσης άξιζαν τον κόπο και την αναμονή αυτών που συμμετείχαν δημιουργώντας για τον λόγο αυτόν ελεύθερες ώρες μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα με την δίκαιη βεβαιότητα ότι θα προσθέσουν ένα λιθαράκι στην επιτέλους βελτίωση και στο ξεκαθάρισμα των αμέτρητων λάθος, άδικων και ασαφών φορολογικών νόμων, αποφάσεων, εγκυκλίων και διευκρινίσεων επί διευκρινίσεων.

Επιτέλους ο κατηραμένος πολίτης θα πάψει να έρπει πανικόβλητος προσπαθώντας να ξεφύγει από την λόγχη του μακρυχέρι Αγίου Δημοσίου.

Σωστά ?! ΛΑΘΟΣ!!!


Επί ημέρες τα Μ.Μ.Ε. ασχολήθηκαν με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο. Αναλώθηκαν ώρες στο αν οι αποδείξεις θα μπαίνουν σε μαύρες σακούλες και γιατί, αν θα είναι αφορολόγητες οι αποζημιώσεις απόλυσης και από ποιο ποσόν, αν οι δηλώσεις θα υποβάλλονται ηλεκτρονικά και πως, αν είναι και κατά πόσο αναδιανεμητικός ο χαρακτήρας του νέου νόμου, αν θα μπούνε ταμιακές στα ΤΑΧΙ και πολλά άλλα.


Όλα αυτά μπορεί να είναι ενδιαφέροντα για συγκεκριμένες ομάδες, ηθικά, κοινωνικά δίκαια, να κρατάνε τα ποσοστά τηλεθέασης μέσα στα επιθυμητά πλαίσια αλλά όλοι στάθηκαν διακριτικά μακριά από τα κεντρικά θέματα, τους πυρήνες του νέου Κ.Φ.Ε. .


Σε αυτά τα κεντρικά σημεία, στους πυρήνες του νομοσχεδίου έγιναν απλές γενικόλογες αναφορές, ίσως και κάποια επιφανειακή ανάλυση, ίσως να δόθηκαν και κάποια ελαφρώς «πειραγμένα» ή ανώδυνα στην πρώτη ματιά παραδείγματα. Μέχρι εκεί όμως.


Δεν θα αναφερθώ ούτε στο φαιδρό (εκ του αποτελέσματος κρινόμενο) θέμα της διαβούλευσης, ούτε στις αστειότητες της νέας κλίμακας φορολόγησης (contra mundum σε κάθε δοκιμασμένη θεωρία και πρακτική στο θέμα της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής), ούτε στο επιβλαβές και ανήθικο των αλλαγών στα θέματα κληρονομιών και γονικών παροχών, ούτε στο καλά κρυμμένο, όχι αναδιανομής εισοδήματος αλλά ανακατανομής περιουσιών, πρόσωπο του νέου Φ.Α.Π. και των λοιπών φόρων περιουσίας.

Αυτά είναι πιο «βαριά» θέματα που μέχρι κάποιο βαθμό εμπεριέχουν και υποκειμενικότητα.


Το θέμα μας εδώ είναι τα προδήλως και πέραν πάσης υποκειμενικότητας παράλογα και καταστροφικά του νέου εργαλείου “...αντικειμενικού-ελάχιστου προσδιορισμού εισοδήματος...”.


Αν και η βαθύτερη (πολύ όμως βαθύτερη) λογική και ο σκελετός του νέου αυτού «εργαλείου» υπολογισμού του πραγματικού ελάχιστου εισοδήματος των κατηραμένων πολιτών είναι σωστά, η εφαρμογή και η παραμετροποίηση του είναι (για άλλη μία φορά) λάθος. (Τραγικά όμως λάθος)


Τα όρια που έχει θέσει ο λαμπρός (για τους οικείους του) πλην άσχετος κατασκευαστής του είναι από 15 έως 300% εκτός πραγματικότητας για τα μεσαία στρώματα (προς τα άνω φυσικά), και ομιλώ για την σημερινή πραγματικότητα και όχι για διαφορές από μέσους όρους, ούτε φυσικά για διαφορές από τις ελάχιστες δυνατές δαπάνες που είναι οι ανελαστικές.


Και εξηγούμαι :


Α) Γενική Ετήσια Αντικειμενική Δαπάνη.


Κατ’ αρχάς το ποσό των 3.000 δεν είναι παράλογο σαν μέση δαπάνη διαβίωσης-επιβίωσης ενός άγαμου πολίτη. (8,21 την ημέρα) αλλά οπωσδήποτε δεν είναι το ελάχιστο δυνατό των 5 έως 6 ευρώ (1800 έως 2200 ευρώ κατ΄έτος).

Διαφορά από 40% έως 26%.

Κατά δεύτερον το ποσό των 5.000 για ένα ζεύγος επίσης δεν είναι το δυνατό ελάχιστο των 300 ευρώ κατά μήνα (3600 κατ’έτος) με διαφορά 28%.

Πέραν αυτών και η ύπαρξη παιδιών αποτελεί πηγή εξόδων. Αυτά γιατί δεν συμπεριλαμβάνονται?

Αλλά ας αφήσουμε αυτό το κομμάτι κατά μέρος. Οι διαφορές μας σε χρηματικά ποσά είναι εξάλλου μικρές της τάξεως των 800 με 1.400 ευρώ.


Β) Οι Κατοικίες.


Αν πραγματικός μας στόχος είναι ο υπολογισμός της δαπάνης διαβίωσης που δημιουργείται από την χρήση κατοικίας “....με βάση τις δαπάνες συντήρησης, τις πάγιες καταναλώσεις και τις πάγιες δαπάνες λειτουργίας....” αυτής, τότε πρέπει να λάβουμε υπ’όψιν μερικά βασικά σημεία τα οποία δεν χρήζουν περαιτέρω απόδειξης και που ενώ ο μέσος νους τα αντιλαμβάνεται, ο λαμπρός επιστήμον-νομοθέτης φαίνεται να τα αγνοεί.

(Ίσως γιατί δεν τον ενδιαφέρει ούτε η πραγματικότητα, ούτε η φοροδιαφυγή, ούτε η δικαιοσύνη, ούτε καν η λογική παρά μόνον η είσπραξη ή/και η εξεύρεση τρόπου μείωσης του διαθέσιμου εισοδήματος, ή/και η δια της πλαγίας ανακατανομή των περιουσιών και ειδικά της ακίνητης περιουσίας)


Καθορισμός ελάχιστων δαπανών με βάση την κατοικία.

β1)--Οι δαπάνες χρήσης δεν έχουν καμμία απολύτως σχέση με την τιμή ζώνης της περιοχής που βρίσκεται το ακίνητο.

Ένα διαμέρισμα 150 τ.μ. στο Κολωνάκι με Τ.Ζ. 7.000 έχει το ίδιο ελάχιστο κόστος συντήρησης και λειτουργίας που έχει το ίδιο διαμέρισμα στο Περιστέρι με Τ.Ζ. 1.300 και σαφώς μικρότερο από το ίδιο στην νήσο (στην μέση του πουθενά) Πέρα Παναγιά ή στην Κάτω Ραχούλα με Τ.Ζ. 500.

β2)--Όσο παλαιότερη είναι μία οικοδομή τόσο τα έξοδα λειτουργίας και συντήρησης της ανεβαίνουν, δεν κατεβαίνουν.

β3)--Όσα περισσότερα άτομα διαμένουν σε μία κατοικία τόσο αυξάνει η δαπάνη λειτουργίας και συντήρησης, όχι το αντίθετο.

β4)--Στις δαπάνες από την χρήση μισθωμένης κατοικίας εφόσον σας ενδιαφέρει η λογική και η φορολογική δικαιοσύνη θα πρέπει να προσθέσετε και τα καταβαλλόμενα ενοίκια.

Καλή ιδέα και αυτή.

Αν προσθέσουμε στις παράλογα υψηλές «αντικειμενικές» δαπάνες συντήρησης και λειτουργίας που σκαρφίστηκε ο ειδικός και τα καταβαλλόμενα μισθώματα θα καταλήξουμε σε ένα ποσό που ο κατηραμενος πολίτης θα θέλει δύο βασικούς μισθούς για να καλύψει τα 100τ.μ. της μισθωμένης κατοικίας του.

Η λογική και η δικαιοσύνη πιασμένες χέρι-χέρι σε όλο τους το μεγαλείο.

Να προσθέσουμε και τις δόσεις του στεγαστικού ή άλλου δανείου να πάμε στους 3 μισθούς?

β5)--Οι δαπάνες λειτουργίας και συντήρησης βοηθητικών χώρων (αποθήκη,γκαράζ) δεν είναι 30 ευρώ ανά τ.μ. κατ΄έτος αλλά μηδέν (-0-) ή κοντά στο μηδέν.

β6)--Τα έξοδα συντήρησης και λειτουργίας δευτερευουσών-εξοχικών κατοικιών είναι χαμηλότερα από περίπου 30% του υπολογισμού στις περισσότερες των περιπτώσεων.


Το ύψος των δαπανών που ορίζει ο νόμος ανά τ.μ. είναι για γέλια και για κλάματα.

Ο μηνιαίος μέσος όρος δαπανών για ένα διαμέρισμα 10-15 ετών (ανεξαρτήτως Τ.Ζ. και εμβαδού) στο οποίο διαμένει ένα ζευγάρι μόνο του είναι 1,7 ευρώ ανά τ.μ. ανά μήνα χρήσης ή 20,40 ευρώ ανά τ.μ. κατ’έτος.

Σε αυτό το ποσόν συμπεριλαμβάνονται φως – νερό – τηλέφωνο καθώς και έξοδα θέρμανσης, καθώς και ένα βάψιμο κάθε τρία έτη (υπερβολή).

Αν σε αυτό προσθέσουμε και το κόστος ασφάλισης τότε η δαπάνη ανέρχεται στα 2 ευρώ /τ.μ. ανά μήνα ή 24 ευρώ /τ.μ. κατ’ έτος.

Αυτή είναι η πραγματική δαπάνη και όχι η ελάχιστη δυνατή. (Ο λαμπρός επιστήμον την καθόρισε κατ’ ελάχιστο στα 60 ευρώ ανά τ.μ. δηλαδή από 300% περισσότερο και πάνω και μέχρι.......όπου του «κάτσει» η μπίλια των τετραγωνικών και των «αντικειμενικών» αξιών.)


Γ ) Τα Επιβατικά Αυτοκίνητα Ιδιωτικής Χρήσης


Αν πραγματικός μας στόχος είναι ο υπολογισμός της δαπάνης διαβίωσης που δημιουργείται από την χρήση επιβατικού αυτοκινήτου ιδιωτικής χρήσης ....με βάση το κόστος τελών κυκλοφορίας, ασφαλίστρων, καυσίμων και συντήρησης...” αυτού, τότε και πάλι θα πρέπει να λάβουμε υπ’όψιν μας όσα προκλητικά αγνόησαν οι φορόσοφοι επιστήμονες.

γ1) Τέλη Κυκλοφορίας

Το κόστος που πληρώνει ο κάθε ένας για τα τέλη κυκλοφορίας του Ι.Χ. του, είναι καταρχάς παντελώς λάθος και άδικα υπολογισμένο ανεξάρτητα από την χρήση του αυτοκινήτου, (μετατρέποντας έτσι μία ελαστική δαπάνη σε ανελαστική) αλλά για το θέμα που μας απασχολεί είναι α) γνωστό και β) μη αποδεχόμενο κάποια περαιτέρω «αντικειμενικοποίηση».

Είναι αδιαπραγμάτευτο.

γ2) Ασφάλιστρα.

Για τα ασφάλιστρα ισχύει το ίδιο. Είναι γνωστά, μπορούν να δηλωθούν στο Ε1 και δεν είναι τα ίδια για όλους. Εγώ επιλέγω να έχω μικτή ασφάλιση στην ακριβότερη ασφαλιστική που υπάρχει, ενώ κάποιος άλλος επιλέγει βασικές καλύψεις στην φτηνότερη εταιρεία που μπορεί να βρει.

Η δαπάνη πέρα από το βασικό κομμάτι της είναι ελαστική.

γ3) Καύσιμα και Συντήρηση.

γ3-α. Κατά πρώτον όσο παλαιότερο είναι ένα αυτοκίνητο τόσο περισσότερο καύσιμο είναι πιθανόν να καταναλώνει και οπωσδήποτε χρειάζεται περισσότερη και ακριβότερη συντήρηση. Το παλαιότερο λοιπόν όχημα εμπεριέχει υψηλότερη «τεκμαρτή» δαπάνη από το καινούργιο.

Οι μειώσεις στις «τεκμαρτές» δαπάνες λόγο παλαιότητας του Ι.Χ. είναι από κάθε λογική και φορολογική άποψη άδικες. Υπάρχουν βεβαίως κοινωνικά και ηθικά κριτήρια τα οποία τις επιβάλουν, αλλά αν η βάση υπολογισμού ήταν εξαρχής λογική και δίκαιη τότε δεν θα υπήρχε καν θέμα συζήτησης.

γ3-β. Η συντήρηση (service) ενός αυτοκινήτου είναι παντελώς άσχετη με τα κυβικά του κινητήρα. Το service όσο και το κόστος ανταλλακτικών έχει μεγαλύτερη σχέση με την εργοστασιακή τιμή του αυτοκινήτου. (πράγμα που ο λαμπρός επιστήμον επιλέγει να αγνοεί.)

γ3-γ. Όταν κατέχεις 2 αυτοκίνητα (ή 14 δεν έχει σημασία) και είσαι μόνος σου (ή ο μόνος με δίπλωμα οδήγησης) είναι πιστεύω πασιφανές ότι δεν μπορείς να τα οδηγείς όπως ο Charlton (Ben Hur) Heston στην ομώνυμη επική ταινία ταυτόχρονα.

Είναι λοιπόν δίκαιο να θεωρείται τεκμήριο δαπάνης μόνο το κόστος συντήρησης και καυσίμων του ακριβότερου κατά την εργοστασιακή αξία αυτοκινήτου πλέον τα τέλη κυκλοφορίας όλων.

Σε περίπτωση ύπαρξης και δεύτερου οδηγού το δεύτερο αυτοκίνητο να έχει τεκμαρτή δαπάνη το 50% των «τεκμαρτών» και ούτω καθεξής με μειούμενα ποσοστά για περισσότερα αυτοκίνητα και οδηγούς.

Δύσκολο? Μπορεί.

Είναι όμως η πραγματικότητα.


Αν πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει μία Προκρούστειος κλίνη για τους κατόχους αυτοκινήτων ιδού μία δικαιότερη και λογικότερη.


1) Κυβικά κινητήρα (x) 0.5 ευρώ

2)+Ασφάλιστρα (τα οποία τα γνωρίζετε)

3)+Τέλη κυκλοφορίας (τα οποία τα γνωρίζετε)

4)+ Για τα 2 πρώτα έτη (όχι από πρώτη κυκλοφορία στην Ελλάδα αλλά από πρώτη κυκλοφορία γενικά) 1,5% της εργοστασιακής αξίας.

Για τα επόμενα 3 έτη 3% της εργοστασιακής (σύνολο ετών 5)

Για τα επόμενα 5 έτη 5% (σύνολο ετών 10)

Για πέραν των 10 ετών 8%


Δ) Τα Σκάφη Αναψυχής


Εδώ τα πράγματα είναι λίγο περίεργα.

Στην υψηλή κατηγορία 12m+ η προκύπτουσα ετήσια τεκμαρτή δαπάνη είναι χαμηλότερη της πραγματικής ειδικά στο μήκος από 14 μέτρα (45 ft) και πάνω.

Για την μεσαία κατηγορία 8 έως 11 μέτρα (27 έως 36 ft) η κατάσταση ισορροπεί αλλού υψηλοτέρα αλλού χαμηλότερα, αλλά κατά μέσο όρο είναι αποδεκτή.

Εκεί που ο υπολογισμός είναι εντελώς λάθος είναι η μικρή κατηγορία.

Σε αυτήν την κατηγορία πρέπει οπωσδήποτε να μπει και ο συντελεστής του κινητήρα. Μην ξεχνάμε ότι είμαστε μία χώρα με 16.000 χιλιόμετρα ακτογραμμής,70% της οποίας στο νησιωτικό κομμάτι.

Ας δούμε λοιπόν ξανά τα σημεία εκείνα που δεν έχουν προσεχθεί αρκετά.

δ1) Το μήκος ενός πλωτού μέσου, «σκάφους», από μόνο του δεν ορίζει ΚΑΜΜΙΑ δαπάνη ειδικά στην χαμηλή κατηγορία όπου υπάρχει μεγάλο εύρος κινητήρων και διαφορών.

Βάρκα μήκους 4,80 μέτρων με κινητήρα 10 hp δεν είναι δυνατόν (και δεν έχει) το ίδιο ύψος δαπάνης (από οπουδήποτε και αν το κοιτάξουμε) με σκάφος 5 μέτρων και κινητήρα 75 hp. Οπωσδήποτε δε, κανένα από τα δύο αυτά πλωτά μέσα δεν απαιτεί ετήσια δαπάνη στο ύψος των 3.000 ευρώ.

Για την βάρκα των 4,80 m/10 hp του παραδείγματος το μέσο ετήσιο κόστος χρήσης είναι περίπου 500 ευρώ και για το σκάφος των 5 m/75 hp είναι περίπου 2.200 ευρώ, και τα ποσά αυτά συμπεριλαμβάνουν

α) την βασική υποχρεωτική ασφάλιση,

β) την κατανάλωση καυσίμου

γ) το ετήσιο service του κινητήρα

δ) το service της γάστρας (όποτε και αν αυτό χρειαστεί) επιμερισμένο κατ’ έτος και

ε) μηδενικό κόστος ελλιμενισμού καθότι μέχρι και 7 μέτρα τα περισσότερα σκάφη ως γνωστόν βγαίνουν εύκολα από την θάλασσα και ξεκουράζονται σε trailer.

Οι διαφορές από τα «αντικειμενικά» είναι μόνον 35% με 600%.

δ2) Σε κάθε περίπτωση το κόστος ελλιμενισμού και ασφαλίστρων και εδώ δεν χρειάζονται «αντικειμενικό» προσδιορισμό καθότι είναι δεδομένα, δηλούμενα και ευκόλως ελεγχόμενα για την ακρίβειά τους.

δ3) Το μόνο κριτήριο δαπάνης που χρήζει «αντικειμενικοποίησης» είναι το κόστος συντήρησης και καυσίμων.

Το κόστος συντήρησης σκάφους και κινητήρα εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες όπως το υλικό κατασκευής του σκάφους, την παλαιότητα, την ποιότητα κατασκευής, τον τύπο του σκάφους, τους ίππους και τον κυβισμό του κινητήρα, το είδος του καυσίμου, τις ώρες και τις συνθήκες χρήσης κ.α.

Το μέσο κόστος καυσίμων είναι εύκολο να υπολογιστεί ακριβώς για κάθε σκάφος με βάση στατιστικά στοιχειά από διάφορους οργανισμούς και μελέτες όπως για παράδειγμα το “national recreation boating survey”,καθώς επίσης και από τα στοιχεία που δίνουν οι κατασκευάστριες εταιρείες των σκαφών και των κινητήρων.


Αν και εδώ θέλετε να έχουμε οπωσδήποτε το αγαπημένο μας όργανο βασανισμού για να κονταίνουμε τους ψηλούς και να ψηλώνουμε τους κοντούς σας παραθέτω ένα το οποίο είναι κατά πολύ ποιο κοντά στην πραγματικότητα από αυτό το οποίο υπάρχει στο ν/σ.


1)...Για όλους τους κινητήρες 15 ευρώ/ hp (καύσιμα και βασική συντήρηση)

2)+ Κόστος συντήρησης σκάφους για πολυεστερικές γάστρες

..…Έως 7 μέτρα (24 ft) : 50 ευρώ/ μέτρο (15,24 ευρώ / ft)

..…Δεν απαιτείται διαχωρισμός των σκαφών σε ανοιχτού και κλειστού τύπου.

3)+ Κόστος ασφάλισης (είναι γνωστό)

4)+ Κόστος ελλιμενισμού (είναι γνωστό)


Για τις υπόλοιπες κατηγορίες των δαπανών δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη.

Ιστιοπλοϊκά και αεροσκάφη ας τα σχολιάσουν κάποιοι πιο κοντά στο θέμα.


Πριν κλείσουμε ας δούμε και δύο παραδείγματα.

Παραδείγματα πραγματικά για ανθρώπους υπαρκτούς που ενεργούν με βάση το ότι τα ΕΣΟΔΑ καθορίζουν τα ΕΞΟΔΑ και όχι το ανάποδο.


Δυστυχώς αυτό το ανάποδο είναι που μας έφτασε στα σημερινά χάλια και φοβάμαι ότι αυτό ακριβώς το ανάποδο σκεπτικό οδήγησε και στην διαμόρφωση τόσο λάθος κριτηρίων διαβίωσης.

Φοβάμαι ότι είναι εξόφθαλμη και σοκαριστική η διαφορά αυτών των πραγματικών παραδειγμάτων από τα ωραιοποιημένα, στρογγυλευμένα, ελαφρώς «πειραγμένα», κατά το μέγιστο δυνατόν ανόδεινα για τον μέσο πολίτη και υποθέτω (εγώ ο κακός και προκατειλημμένος) επί τούτω επιλεγμένα που κυκλοφόρησαν στον ημερήσιο τύπο και κατά κόρον προωθήθηκαν από τα περισσότερα Μ.Μ.Ε.


Παράδειγμα Α'


Παράδειγμα Α΄

Ανύπανδρος με πραγματικό εισόδημα 20.300 κατ΄έτος,


Πραγματικά’09

Νέος Κ.Φ.Ε.’10

Έξοδα διαβίωσης

2.460

3.000

Ι.Χ. 2400cc 2009 Εργ.Τιμή 19.500 €

3.100

7.000

Ι.Χ. 1000cc 2006 Εργ.Τιμή 8.800 €

2.415

3.000

Βάρκα 4,80m / 9,5hp

710

3.000

Διαμέρισμα 120 τ.μ + αποθ.10 τ.μ + γκαράζ 17 τ.μ. (ΤΖ 3.200)

3.190

11.453

Εξοχική (πατρικό) μονοκατοικία 85 τ.μ.

1.000

2.600

Σύνολο ΕΞΟΔΩΝ (’09)=πραγματικών, (’10)=τεκμαρτών

13.055

30.053

Σύνολο ΕΣΟΔΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ

20.300

Πραγματικό διαθέσιμο υπόλοιπο για πληρωμή φόρων και κατανάλωση.

7.245

Υπολογισμός φόρου

Για αποδείξεις (χωρίς ΔΕΚΟ-τεκμήρια-κλπ)

0

6.616

ΦΟΡΟΣ (=)

2.300

4.497

Υπολογισμός διαθεσίμων

Πραγματικό εισόδημα

20.300

Πραγματικά έξοδα (-)

-13.055

Διαθέσιμο πραγματικό υπόλοιπο εισοδήματος

7.245

Φόρος (-)

-2.300

-4.497

Υπόλοιπο πραγματικού διαθεσίμου εισοδήματος για κατανάλωση.

4.945

2.748

Υπολογισμός Διαφορών

Ποσοστό αποδείξεων επί του πραγματικού εισοδήματος


32,59%

Ποσοστό ΦΟΡΟΥ επί του πραγματικού εισοδήματος

11,33%

22,15%

% Διαφ. φόρου ’09-‘10

95,50%

%Διαφορά διαθεσίμου εισοδήματος μετά από φόρους.

-44,43%



Παράδειγμα Β'


Παράδειγμα B'

Ζευγάρι με πραγματικό εισόδημα 27.500 κατ΄έτος,


Πραγματικά’09

Νέος Κ.Φ.Ε.’10

Έξοδα διαβίωσης

4.560

5.000

Ι.Χ. 2400cc 2009 Εργ.Τιμή 19.500 €

3.100

7.000

Ι.Χ. 1400cc 2000 Εργ.Τιμή 9.000 €

2.208

2.880

Σκάφος 4,00m / 40 hp

1.395

3.000

Διαμέρισμα 150 τ.μ + αποθ. 7 τ.μ + γκαράζ 16 τ.μ. (ΤΖ 3.800)

4.120

19.617

Εξοχική μονοκατοικία

110 τ.μ.

1.000

3.600

Σύνολο ΕΞΟΔΩΝ (’09)=πραγματικών, (’10)=τεκμαρτών

16.383

41.097

Σύνολο ΕΣΟΔΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ

27.500

Πραγματικό διαθέσιμο υπόλοιπο για πληρωμή φόρων και κατανάλωση.

11.117

Υπολογισμός φόρου

Για αποδείξεις (χωρίς ΔΕΚΟ-τεκμήρια-κλπ)

0

9.929

ΦΟΡΟΣ (=)

4.100

8.417

Υπολογισμός διαθεσίμων

Πραγματικό εισόδημα

27.500

Πραγματικά έξοδα (-)

-16.383

Διαθέσιμο πραγματικό υπόλοιπο εισοδήματος

11.117

Φόρος (-)

-4.100

-8.417

Υπόλοιπο πραγματικού διαθεσίμου εισοδήματος για κατανάλωση.

7.017

2.700

Υπολογισμός Διαφορών

Ποσοστό αποδείξεων επί του πραγματικού εισοδήματος


48,91%

Ποσοστό ΦΟΡΟΥ επί του πραγματικού εισοδήματος

14,91%

30,61%

% Διαφ. φόρου ’09-‘10

105,30%

%Διαφορά διαθεσίμου εισοδήματος μετά από φόρους.

-61,52%




Αυτά είναι παραδείγματα ανθρώπων που κάνουν τις επιλογές τους, την αξιολόγηση και τον προγραμματισμό της ζωής τους και των εξόδων τους με βάση τα έσοδά τους τα οποία ευτυχώς ή δυστυχώς δεν μένουν σταθερά, ούτε αυξάνουν διαρκώς αλλά επηρεάζονται από οικονομικούς κύκλους και συγκυρίες.

Οι στήλες των ποσών του νέου Κ.Φ.Ε. καταδεικνύουν ακριβώς την λογική του Υπ.Οικ. και των κυβερνήσεων που καθόριζαν και καθορίζουν τα έσοδά που θέλουν με βάση τα ανεξέλεγκτα έξοδα που δημιουργούν.


Αυτό κύριοι δεν είναι κοινωνικό κράτος, είναι απλή κακοδιαχείριση (το λιγότερο),

Η δε οικονομική κρίση δεν σας νομιμοποιεί ούτε στο να μας συμπεριφέρεστε σαν σε ηλιθίους, ούτε στο να μας αποκαλείτε συλλήβδην ψεύτες και κλέφτες.


Να δω που θα βρεθεί από τους κατηραμένους έντιμους πολίτες η ρευστότητα, για την πληρωμή των φόρων τους, των δανειακών υποχρεώσεων και την χρηματοδότηση επιπλέον κατανάλωσης για τα επόμενα έτη, αν δεν υπάρξουν ρευστοποιήσεις ακίνητης περιουσίας ή άμεσα διαθεσίμων αποταμίευσης-επένδυσης.

Αυτό είναι το ζητούμενο ?

Και μετά, τι?


Αντί να προσπαθείτε να επενδύσετε όλο αυτό το καταστροφικό τερατούργημα με έναν μανδύα δικαιοσύνης και λογικής θα ήταν πολύ πιο έντιμο (honesty is the best policy) (και αποδεκτό) να πείτε :

Λόγω της κρίσιμης κατάστασης

α) 30% επιπλέον φόρος σε ότι φόρο υπολογιστεί με τα παλιά τεκμήρια,

β) Εφαρμογή του μέτρου ανά έτος ,

γ) Όποιος συλληφθεί να αποκρύπτει φορολογητέα ύλη θα φορολογείτε βάση τεκμαρτού

δ) Τα τεκμήρια (όχι τα παράλογα προτεινόμενα) μόνο σαν εσωτερικός οδηγός στις ΔΟΥ για επιλογή στόχων ελέγχου και

ε) Όποιος ελεγκτής βεβαιώνει λιγότερα ή περισσότερα από την πραγματικότητα πάει σπίτι του χωρίς αποζημίωση ως επίορκος.


Κλείνοντας κοιτάξτε να δείτε τι θυμήθηκα.


Θυμάμαι (νομίζω τον Σεπτέμβριο του 2009) μία συνέντευξη που είχε δώσει ένας κομματικός εκπρόσωπος τύπου (νομίζω αργότερα έγινε υπουργός) όταν είχε ανοίξει η συζήτηση των τεκμηρίων που είχε δηλώσει… “…την φοροδιαφυγή δεν την πιάνεις με τεκμήρια…. Την φοροδιαφυγή την πιάνεις, …. αφαιρώντας τα κίνητρα που έχουν στο να μην κόβουν αποδείξεις” (νομίζω Παπακωνσταντίνου τον ελέγανε.)

Νομίζω ότι είναι ο ίδιος που είχε καθησυχάσει τους κατηραμένους πολίτες-υπηκόους λέγοντας ότι δεν υπάρχει πρόθεση να τιμωρηθεί κάποιος ο οποίος επέλεξε να αποκτήσει ένα καλύτερο αυτοκίνητο ή ένα μεγαλύτερο σπίτι. (ή κάπως έτσι)


Αυτά.

Καλό έρπειν κατηραμένοι συμπολίτες.

Γιάννης Χαλκιάς


23/3/2010

halkiasj@gmail.com

http://ducere-exemplo.blogspot.com